ดวงชะตาของคุณในวันพรุ่งนี้
ใน“ ไสยศาสตร์” สตีวี่วันเดอร์กำลังเทศนาต่อต้านแนวคิดเรื่องโชคลาง และวิธีที่เขากำหนดโหมดความคิดนี้ก็คือ 'เชื่อในสิ่งที่คุณไม่เข้าใจ'
ดังนั้นสตีวี่จึงตระหนักดีถึงความนิยมบางอย่าง โชคลาง ของวันซึ่งเขากล่าวถึงในเนื้อเพลง สิ่งเหล่านี้รวมถึงการเดินใต้บันไดหมายเลข 13 และการทุบกระจกซึ่งทั้งหมดนี้ถือเป็นเหตุร้าย แต่วิธีที่ Wonder พลิกมันคือการทำให้ความคิดดังกล่าวเป็นเรื่องสนุก ดังนั้นเราจึงมีตัวอย่างเช่นตัวละครที่เป็น 'ทารกอายุ 13 เดือน' ที่ 'ทำกระจกแตก' และผลลัพธ์ที่ได้คือดึงดูดความสนใจของ 'ปีศาจ' เองและผลที่ตามมาคือ 'เจ็ดปีแห่งโชคร้าย'
แต่ท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่นักร้องยืนยันคือคนที่ยึดมั่นในความเชื่อดังกล่าวกำลังเพิ่มความทุกข์ให้กับชีวิตของพวกเขา และในฐานะที่เป็นบุคคลเช่นนี้ไม่ควรไปไกลถึงการยอมรับความคิดที่ตลกขบขันเกี่ยวกับโชคลาภและความโชคร้ายซึ่งผู้ที่เชื่อตามความเป็นจริงนั้นไม่มีความเข้าใจ
ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับ“ ไสยศาสตร์”
นี่คือซิงเกิ้ลนำจากหนึ่งในสองอัลบั้มที่ Stevie Wonder ทิ้งในปี 1972 'Talking Book' และแทร็กได้รับการเผยแพร่โดย Tamla Records (aka Motown) ในวันที่ 28 ตุลาคมของปีนั้น
เพลงนี้เขียนและอำนวยการสร้างโดย Stevie Wonder และเขายังเล่นเครื่องดนตรีส่วนใหญ่ตลอด
“ Superstition” กลายเป็นหนึ่งในรายการที่ใหญ่ที่สุดของเขาโดยติดอันดับ Billboard Hot 100 (และรายการ R&B ของ Billboard) นอกเหนือจากจุดสูงสุดที่ 11 ใน UK Singles Chart และติดอันดับในประเทศอื่น ๆ
แท้จริงแล้วสองชาติที่“ ไสยศาสตร์” ได้รับการรับรองระดับแพลตตินัมคืออิตาลีและสหราชอาณาจักร
“ ไสยศาสตร์” ถูกครอบคลุมในปี 1973 โดยกลุ่มที่รู้จักกันในชื่อ Beck, Bogert & Appice พวกเขาได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้นในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของทั้งสามคนเจฟฟ์เบ็คช่วยสตีวี่วันเดอร์สร้าง“ ไสยศาสตร์” ขึ้นมา ในความเป็นจริงนายเบ็ค ไปสู่สถานะ โดย Stevie บันทึกเสียงและปล่อยเพลงก่อน (ซึ่งเห็นได้ชัดว่าขัดต่อข้อตกลงการจับมือบางประเภทที่พวกเขาทำไว้) กลุ่มนี้ถูกปฏิเสธอย่างแท้จริง ในความเป็นจริง Berry Gordy of Motown ถูกกล่าวหาว่าตัดสินใจให้เรื่องนี้เป็นซิงเกิลนำจาก 'Talking Book' โดยเฉพาะเพื่อจุดประสงค์เพื่อให้แน่ใจว่า 'Superstition' ในเวอร์ชัน Stevie ได้ออกมาก่อนที่ Beck, Bogert & Appice แต่ในตอนท้ายของวันนี้เจฟฟ์ก็ชื่นชมการแสดงผลของ Wonder ด้วยเช่นกัน
อีกหนึ่งชื่อที่โดดเด่นของรายชื่อศิลปินที่แต่งเพลงนี้คือ The Jackson 5 และการแสดงของพวกเขาสามารถพบได้ในอัลบั้มแสดงสด“ The Jackson 5 in Japan” (1973)
นอกจากนี้ยังมีการบันทึกการแสดงสดที่มีชื่อเสียงของเพลงนี้ซึ่งสตีวี่และวงของเขาได้แสดงโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ เนื่องจากสถานที่จัดงานในรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กเรื่อง 'Sesame Street' ในปี 1973 อันที่จริงเมื่อเพลงฮิตนี้ถูกทิ้ง Wonder เองก็อายุเพียง 22 ปีเท่านั้น อายุหลายปีและเพิ่งเปลี่ยนจากคนที่หลายคนมองว่าเป็นดาราเด็กไปสู่กลุ่มผู้ชมที่กว้างขึ้นเนื่องจาก 'หนังสือพูดได้' ก็อายุ 15 แล้วธสตูดิโออัลบั้ม
นอกจากนี้ยังมีภาพยนตร์เรื่องใหญ่หลายเรื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งดูเหมือนว่าจะเป็นแนวไซไฟที่มีจุดเด่นในเพลงนี้ ซึ่งรวมถึงสิ่งต่อไปนี้:
- “ สิ่ง” (2525)
- “ แวมไพร์ในบรู๊คลิน” (1995)
- “ ฉันหุ่นยนต์” (2004)
นอกเหนือจากข้างต้นแล้วยังเคยปรากฏในรายการโทรทัศน์เช่น“ Angel” ( พ.ศ. 2544 ) และ“ Supernatural” ( 2552 ).